Programowanie można porównać do pisania powieści: pomimo iż język, w którym powstaje jest skończonym systemem (na przkład niemiecki, francuski czy angielski), to kreatywność jego wykorzystania zależy od wyobraźni autora [113].
Przypisy ( returns to text)
113 Ch. Sommerer, L. Mignonneau, From the Poesy of Programming to Research as an Art Form, Catalog, Linz: ARS Electronica 2003. Online: http://90.146.8.18/en/archives/festival_archive/festival_catalogs/festival_artikel.asp?iProjectID=12324 (09.2012). Zob. także na temat poetyki kodu: G. Cox, A. McLean, A. Ward, Coding Praxis. Reconsidering the Aesthetics of Code, [w:] Read_Me: Software Art and Cultures, red. O. Goriunova, A. Shulgin, Arhus: Digital Aesthetics Research Centre, University of Aarhus 2004, s. 161–174.